środa, 30 czerwca 2010

Czy firma, której przedmiotem będą usługi BHP, musi działać w myśl przepisów oświaty (wpis do rejestru placówek kształcenia ustawicznego, statut itd)?

Praktycznie zachęcam wszystkich uczestników szkoleń, którzy mają w planie działalność edukacyjną do złożenia odpowiedniego wniosku do wydziału edukacji Starostwa Powiatowego, po spełnieniu odpowiednich wymogów (statut, w którym zawarte są m.in. kierownictwo placówki, jaka metoda odpłatności za usługi edukacyjne itd.). Nic to nie kosztuje i może pan to śmiało zrobić. Poniżej postaram się to uzasadnić.
Zapewne nawiązuje pan do rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie BHP, przed nowelizacją. Przewidywało ono, że szkolenie w zakresie BHP mogło być organizowane i prowadzone przez jednostki organizacyjne uprawnione do prowadzenia działalności szkoleniowej w dziedzinie BHP na podstawie przepisów o systemie oświaty.
Obecnie obowiązujący przepis z października 2007 r. § 4 ust. 1 tego rozporządzenia stanowi, że: „Szkolenie może by organizowane i prowadzone przez pracodawców lub na ich zlecenie, przez jednostki organizacyjne prowadzące działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy”. Przez jednostkę rozumie się (Ustawa), m. in.:
• osobę prawną lub fizyczną prowadzącą działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej jeżeli prowadzi działalność szkoleniową w dziedzinie BHP.
Można, zatem wysunąć wniosek, że skoro ani Ustawa o systemie oświaty ani też Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej nie zawiera definicji pojęcia „działalność oświatowa” to w zasadzie każda osoba prawna lub fizyczna, która będzie chciała prowadzić szkolenia w dziedzinie BHP powinna jedynie spienić wymóg zarejestrowania swojej działalności gospodarczej oraz spieniać wymogi wynikające z powołanego wyżej § 5 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie BHP. Brak jest jednak regulacji zawierającej wprost wskazanie organu sprawującego nadzór merytoryczny nad w/w jednostkami wymienionymi w przepisie. Gdyby tylko na tym poprzestać to odpowiedź na Pańskie pytanie, po październiku 2007 r., brzmi: nie musi.
Jednak w myśl przepisów o VAT sprawa nie przedstawia się tak jednoznacznie.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1) zwalnia się od opodatkowania usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Z kolei w poz. 7 załącznika wymienione zostały „usługi w zakresie edukacji” (PKWiU ex 80). Z przepisów tych należałoby, zatem wnioskować, że usługi świadczone, jako sklasyfikowane do grupowania PKWiU 80.42.20 – 00.00 „usługi w zakresie pozostałych form kształcenia”, także powinny podlegać zwolnieniu.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał mimo to, że polski ustawodawca dokonał błędnej implementacji art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE do krajowego porządku prawnego. Jak podkreślił, sprzeczność polskich przepisów z dyrektywą jest oczywista i widoczna gołym okiem. Sąd przypomniał, że zgodnie z brzmieniem dyrektywy zwolnieniu podlegają te usługi edukacyjne, które są prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie. Sformułowanie to zdaniem sądu oznacza, że zwolnieniu podlegają także te usługi edukacyjne, które świadczone są przez podmioty niepubliczne, ale tylko wtedy, gdy ich celem jest realizacja interesu publicznego. W konsekwencji polski ustawodawca poprzez objęcie zwolnieniem wszystkich usług edukacyjnych niezależnie od ich charakteru dokonał błędnej implementacji. Sąd przypomniał też, że podatnik ma prawo powoływać się bezpośrednio na przepisy dyrektywy, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki: państwo członkowskie nie implementowało dyrektywy lub uczyniło to niewłaściwie oraz treść dyrektywy jest wystarczająco jasna i precyzyjna.
Nie czekając zatem, aż ustawodawca wprowadzi przepis w myśl, którego będzie pan mógł ustalać stawkę VAT na „zwolnione” (zakładam, że taki ma pan zamiar) tylko wtedy, gdy działa pan w myśl przepisów oświaty, albo co gorsza tylko wtedy, gdy posiada pan akredytację kuratorium (będzie dotyczyć tylko województwa) radzę dokonać odpowiedniego wpisu do rejestru, które prowadzi wydział edukacji.
Źródła: monitorpodatkowy.pl, rop.sejm.gov.pl

PKD - co to znaczy wyspecjalizowany sklep?

Sklep prowadzący sprzedaż szerokiego asortymentu artykułów do kompleksowego zaspokojenia określonych potrzeb, np. ubioru, wyposażenia mieszkań, sklepy motoryzacyjne, meblowe, sportowe itp.
Źródło: GUS

piątek, 25 czerwca 2010

Zaoferowano mi „ucieczkę" ze składkami ZUS do zagranicznych instytucji ubezpieczeniowych?

Przedstawiana oferta jest dość wątpliwa z prawnego punktu widzenia. Na pierwszy rzut oka propozycja wydaje się bardzo atrakcyjna: oplata stałego abonamentu w wysokości 400-500 zł a w zamian „wolność od ZUS". Firma pośrednicząca podpisuje z przedsiębiorcą umowę o pracę na minimalną część etatu i od tej minimalnej części opłaca u zagranicznego ubezpieczyciela minimalne składki. Umowa najczęściej dotyczy telepracy bądź pracy wykonywanej na odległość w formie elektronicznej. Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U. UE L 200 z 07.06.2004 r.) osoba, która prowadzi działalność gospodarczą w jednym państwie Unii Europejskiej i jednocześnie wykonuje pracę najemną w innym państwie Wspólnoty podlega ustawodawstwu państwa, w którym wykonuje pracę najemną. Należy to rozumieć w ten sposób, że składki płaci się tam gdzie jest etat, a nie tam, gdzie prowadzona jest działalność gospodarcza.
Wspomniane rozporządzenie wskazuje jednak wyraźnie, że aby móc opłacać składki w systemie ubezpieczeniowym państwa, w którym została zawarta umowa o pracę, praca ta musi być faktycznie wykonywana na terenie tego państwa. Umowy o pracę zawarte np. w Wielkiej Brytanii czy na Litwie, ale przewidujące wykonywanie obowiązków za pośrednictwem Internetu przez osoby faktycznie rezydujące w Polsce, nie skutkują więc zmianą ustawodawstwa, a tym samym nie mogą być podstawą do odprowadzania składek do brytyjskiej czy litewskiej instytucji ubezpieczeniowej. Może się więc okazać, że polscy przedsiębiorcy pracujący dla brytyjskich lub litewskich firm będą zobowiązani do opłacenia należnych składek (wraz z odsetkami) do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

ZUS Polaków zatrudnionych za granicą oraz cudzoziemców pracujących w Polsce

Z dniem 1 maja 2010 r. wchodzi w życie rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U. UE L 200 z 07.06.2004 r. ). Uchyla ono przepisy rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 z 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz. U. WE L 149 z 05.07.1971 r. ze zm.) z wyjątkiem przypadków określonych w art. 87 ust. 8 oraz w art. 90 ust. 1 rozporządzenia 883/2004
Najważniejsze zmiany w porównaniu z dotychczas obowiązującymi przepisami to:
1) Dłuższy okres oddelegowania.Nowe rozporządzenie zakłada 24-miesięczny okres oddelegowania. Nie przewiduje się możliwości przedłużenia delegowania ponad ten okres.
2) Likwidacja formularza E 102. Jako, że nowe przepisy nie przewidują możliwości przedłużenia oddelegowania, ulegnie likwidacji formularz E 102.
3) Zastąpienie formularza E 101. Formularz E 101 zastąpiony zostanie formularzem o symbolu A1.
4) Obowiązek bezpośredniego podlegania ustawodawstwu państwa, w którym pracodawca wysyłający ma siedzibę Rozporządzenie wykonawcze nr 987/2009 wprowadza zasadę, że pracownik oddelegowany musi, bezpośrednio przed oddelegowaniem przez okres co najmniej 1 miesiąca podlegać ustawodawstwu państwa, z którego ma być oddelegowany.
5) Definicja pracodawcy "normalnie prowadzącego działalność". Decyzja komisji administracyjnej ds. zabezpieczenia społecznego nr A2, która zastąpiła dotychczasową decyzję nr 181 z 13 grudnia 2000 r. doprecyzowuje kryteria, które musi spełnić przedsiębiorstwo chcące oddelegować swoich pracowników do innego państwa członkowskiego. Decyzja nie zawiera progów ilościowych, nie wskazuje też instytucjom ani pracodawcom jak interpretować wymienione wyżej kryteria.
6) Przerwy w oddelegowaniu. Uregulowana została kwestia przerw w delegowaniu. Według nowej decyzji nr A2 krótkie przerwy spowodowane np.: urlopem, chorobą, szkoleniem itp. nie powodują przerwania delegowania. Dopiero przerwa dłuższa niż 2 miesiące może spowodować, że okres delegowania pracownika u tego samego pracodawcy, do tego samego kraju będzie zliczany na nowo.
W rozporządzeniu tym została uregulowana sytuacja różnych grup zawodowych. Jednakże podstawowe znaczenie mają unormowania dotyczące pracowników delegowanych oraz osób prowadzących działalność na własny rachunek, które na pewien okres przenoszą ją za granicę. Szczegółowe postanowienia dotyczące określania mającego zastosowanie ustawodawstwa zawarte są w Tytule II obejmującym artykuły od 11 do 16 rozporządzenia 883/2004. Osoby te, jeżeli zostaną wysłane do pracy w innym niż Polska państwie członkowskim lub przenoszą działalność do innego państwa członkowskiego, mogą więc nadal podlegać polskim przepisom z zakresu zabezpieczenia społecznego, przy spełnieniu warunków określonych w przepisach prawa wspólnotowego. Z dniem 1 maja 2010 r. wejdzie w życie również Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 r. z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonywania rozporządzenia nr 883/2004 (Dz. U. UE L 284/1 z 30.10.2009 r.).

czwartek, 24 czerwca 2010

Składka na FP

Obowiązkową składkę na Fundusz Pracy opłaca się od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, nie niższych, w przeliczeniu na okres miesiąca, niż minimalne wynagrodzenie, tj. od 1 stycznia 2005 r. nie niższych ni 849 z, od 1 stycznia 2006 r. nie niższych ni 899,10 zł, od 1 stycznia 2007 r. nie niższych ni 936 zł, od 1 stycznia 2008 r. nie niższych niż 1126 zł, od 1 stycznia 2009 r. nie niższych ni 1276 zł, a od 1 stycznia 2010 r. nie niższych ni 1317 zł. Oznacza to, że np. osoba, o której mowa w art. 18a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, opłacająca składki na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne od kwoty stanowiącej 30% minimalnego wynagrodzenia nie opłaca za siebie składek na Fundusz Pracy. Składki na Fundusz Pracy odprowadzają te osoby prowadzące pozarolnicz działalność i wspópracujące, które podlegaj obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. W konsekwencji za osoby podlegające ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym na swój wniosek nie należy odprowadzać składki na Fundusz Pracy. Składka na Fundusz Pracy wynosi 2,45% podstawy wymiaru odpowiadającej podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe dla osoby prowadzącej pozarolniczą dziaalność i osoby współpracującej. Składkę na Fundusz Pracy za dany miesiąc należy przekazywać do ZUS w tym samym terminie co składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne (czyli do 10. lub 15. dnia następnego miesiąca). Składkę na Fundusz Pracy - za siebie i osóbę współpracujcą- finansuje w całości płatnik, tj. osoba prowadząca pozarolniczą działalność.

Ubezpieczenie zdrowotne

Począwszy od składek należnych za okres od 1 marca 2009 r. podstawą ich wymiaru stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak ni 75% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku. Składka w nowej wysokości będzie obowiązywała od 1 stycznia do 31 grudnia danego roku. Składka na ubezpieczenie zdrowotne jest dla wszystkich ubezpieczonych jednakowa. Od 1 stycznia 2007 r. wynosi 9% podstawy wymiaru. W okresie od 1 stycznia 1999 r. do 31 grudnia 2000 r. wynosiła 7,5%, a od 1 stycznia 2001 r. do 31 grudnia 2002 r. - 7,75%, od 1 stycznia do 31 grudnia 2003 r. - 8%, od 1 stycznia do 31 grudnia 2004 r. - 8,25%, od 1 stycznia do 31 grudnia 2005 r. – 8,5%, od 1 stycznia 2006 r. do 31 grudnia 2006 r. – 8,75%.
Składka na ubezpieczenie zdrowotne jest miesięczna i niepodzielna. Składka ta nie podlega proporcjonalnemu pomniejszeniu do liczby dni podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu w danym miesiącu kalendarzowym.
Zgodnie z art. 82 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, jeżeli osoba prowadząca pozarolniczą działalność lub osoba z nią współpracująca uzyskuje przychody z więcej niż jednego tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o którym mowa w art. 66 ust. 1 tej ustawy, składkę na ubezpieczenie zdrowotne opłaca z każdego z tych tytułów odrębnie. Sytuacja taka ma miejsce w przypadku zbiegu tytułów do ubezpieczeń.
Na przykład wtedy, gdy osoba prowadząca pozarolniczą działalność (lub współpracująca) jednoczenie: jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę, jest zatrudniona na podstawie umowy zlecenia, pozostaje w stosunku służbowym, ma prawo do świadczenia emerytalnego lub rentowego. Składka na ubezpieczenie zdrowotne w takich przypadkach jest opłacana zarówno z tytułu np.wykonywania pracy na podstawie umowy o prac, jak i z tytułu pozarolniczej działalności.
Zdarzają się jednak także sytuacje, gdy osoby prowadzące pozarolniczą działalność w ogóle nie opłacają składek na ubezpieczenie zdrowotne z tego tytułu. Dotyczy to osób prowadzących pozarolniczą działalność i mających ustalone prawo do emerytury lub renty bądź ustalony umiarkowany lub znaczny stopień. Natomiast prowadzące więcej niż jedną działalność (np. w spółce cywilnej) opłacają za każdą z nich.

Terminy płatnośći składek

Osoba prowadząca pozarolniczą działalność zobowiązana jest do opłacania składek za dany miesiąc w terminie: do 10. dnia następnego miesiąca - jeżeli opłaca składki wyłącznie za siebie (podany termin obowiązuje począwszy od składek za grudzie 1999 r.; do tego czasu osoba prowadząca pozarolniczą działalność, opłacająca składki wyłącznie za siebie, przekazywana je do 12 dnia następnego miesiąca), do 15. dnia następnego miesiąca - w pozostałych przypadkach (np. w przypadku opłacania składek za siebie oraz osób współpracujcą).

Wysokość składek ZUS

Wysokość składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe ustalona została w formie stóp procentowych. Stopy procentowe na poszczególne ryzyka ubezpieczeniowe osób prowadzących pozarolniczą działalność i osób z nimi współpracujących wynoszą:
  • na ubezpieczenie emerytalne - 19,52% podstawy wymiaru,
  • na ubezpieczenia rentowe – do 30 czerwca 2007 r. – 13% podstawy wymiaru, od 1 lipca 2007r. do 31 grudnia 2007 r. 10% podstawy wymiaru, a od 1 stycznia 2008 r. – 6% podstawy wymiaru,
  • na ubezpieczenie chorobowe - 2,45% podstawy wymiaru,
  • na ubezpieczenie wypadkowe, do 31.12.2002 r. - 1,62% podstawy wymiaru, a od 1.01.2003 r. do 31 marca 2006 r. - od 0,97% do 3,86% podstawy wymiaru, od 1 kwietnia 2006 r. od 0,90% do 3,60% podstawy wymiaru, od 1 kwietnia 2007 r. od 0,67% do 3,60% podstawy wymiaru, od 1 kwietnia 2009 r. od 0,67% do 3,33%

Działalność a umowa zlecenie

W sytuacji, gdy prowadzenie pozarolniczej działalności lub współpraca przy jej prowadzeniu nie jest jednym tytułem do podlegania ubezpieczeniom społecznym, osoba prowadząca tą działalność lub osoba z nią współpracująca podlega ubezpieczeniom bądź obowiązkowo, bądź dobrowolnie. Osoba, dla której ubezpieczenia społeczne są obowiązkowe, podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu, ubezpieczeniu chorobowemu podlega dobrowolnie na zgłoszony wniosek. Natomiast osoba, która z tyt. prowadzonej pozarolniczej działalności lub współpracy podlega dobrowolnie ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, w przypadku przystąpienia do tych ubezpieczeń, obejmowana jest równie ubezpieczeniem wypadkowym. Osoba ta w ogóle nie podlega ubezpieczeniu chorobowemu.
W przypadku równoczesnego prowadzenia pozarolniczej działalności lub wykonywania współpracy na podstawie umowy o pracę i umowy zlecenia (agencyjnej, o świadczenie usług) zawartej z innym podmiotem niż własny pracodawca, osoba prowadząca działalność lub z nią współpracująca podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym z tytułu stosunku pracy.
Jeżeli jednak podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tyt. stosunku pracy, w przeliczeniu na okres miesiąca, jest niższa od najniższego wynagrodzenia (a począwszy od 1 stycznia 2003 r. od minimalnego wynagrodzenia ustalonego na podstawie odrębnych przepisów dla danego roku pracy), wspomniana osoba podlega obowiązkowo tym ubezpieczeniom równie z tyt. prowadzonej działalności (współpracy), o ile tyt. ten powstał wcześniej niż zawarta została umowa zlecenia (agencyjna, o świadczenie usług). W przedstawionej sytuacji osoba ta może jednak dobrowolnie, na swój wniosek, być objęta ubezpieczeniami także z tyt. wykonywanej umowy zlecenia (agencyjnej, o świadczenie usług) lub działalności na umowę zlecenia.
Przykład 1.
Osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą od 1999 r. jest jednoczenie zatrudniona w ramach stosunku pracy. z tyt. umowy o prac osiągnęła w styczniu 2005 r. wynagrodzenie w wysokości 800 zł (minimalne wynagrodzenie w styczniu 2005 r. wynosiło 849 zł). W tym samym miesiącu wykonywała pracę na podstawie umowy zlecenia zawartej z innym podmiotem niż własny pracodawca. Osoba, o której mowa, podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym z tyt. wykonywanej umowy o pracę. W styczniu, 2005 r., z uwagi na wysoko podstawy wymiaru składek z tyt. pozostawania w stosunku pracy, podlegała obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym równie z tyt. prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast z tyt. wykonywanej umowy zlecenia mogła podlegać dobrowolnie ubezpieczeniom społecznym. Osoba ta mogła jednak także zmienić tyt. ubezpieczeń i w okresie wykonywania umowy-zlecenia podlegać obowiązkowo ubezpieczeniom z tyt. tej umowy (i umowy o prac), natomiast z tyt. prowadzonej działalności - dobrowolnie.
Przykład 2.
Osoba zatrudniona w ramach stosunku pracy osiągnęła w marcu 2005 r. wynagrodzenie w wysokości 1000 zł (minimalne wynagrodzenie w 2005 r. wynosiło 849 zł). W tym samym miesiącu wykonywała również pracę na podstawie umowy zlecenia zawartej z innym podmiotem niż własny pracodawca. Pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi od 1999 r. W tym przypadku ubezpieczenia społeczne były obowiązkowe z tyt. pracy wykonywanej w ramach stosunku pracy. Z tyt. prowadzonej działalności i z tyt. wykonywanej umowy zlecenia wymieniona osoba mogła podlegać ubezpieczeniom dobrowolnie, na swój wniosek.

ZUS osoby fiz. prowadzącej działalność

Osoby prowadzące pozarolniczą działalność podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu w okresie od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wyk. działalności z wył. okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

środa, 23 czerwca 2010

Spis z natury

Sporządzenie remanentu, czyli spisu z natury towarów, jest konieczne do obliczenia rocznego dochodu z działalności gospodarczej u podatników prowadzących księgę przychodów i rozchodów. Dochodem, zgodnie z art. 24 ust. 2 u.p.d.o.f., jest różnica pomiędzy przychodem a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa. Mamy obowiązek sporządzenia i wpisania spisu z natury:
• na dzień 1 stycznia,
• na koniec każdego roku podatkowego,
• na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego,
• w razie zmiany wspólnika,
• w razie zmiany proporcji udziałów wspólników,
• na dzień likwidacji działalności.
Spis z natury obejmuje spis towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów. Podlega on wpisaniu do księgi także wówczas, gdy osoby prowadzące działalność gospodarczą sporządzają go za okresy miesięczne oraz gdy na podstawie odrębnych przepisów jego sporządzenie zarządził naczelnik urzędu skarbowego. Spis z natury powinien być sporządzony w sposób staranny i trwały oraz zakończony i zaopatrzony w podpisy osób uczestniczących w spisie. O zamiarze sporządzenia spisu z natury w innym terminie niż na dzień 1 stycznia, 31 grudnia oraz na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej podatnicy są obowiązani zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie co najmniej siedmiu dni przed datą sporządzenia tego spisu. Dane, które powinny znajdować się przy sporządzaniu spisu z natury, są modyfikowane w przypadku:
• księgarń i antykwariatów księgarskich - spisem z natury można obejmować jedną pozycją wydawnictwa o tej samej cenie, bez względu na nazwę i nazwisko autora, z podziałem na książki, broszury, albumy i inne,
• działalności kantorowej - spisem z natury należy objąć niesprzedane wartości dewizowe,
• działalności polegającej na udzielaniu pożyczek pod zastaw - spisem z natury należy objąć rzeczy zastawione pod udzielone pożyczki,
• działów specjalnych produkcji rolnej - spisem z natury należy objąć niezużyte w toku produkcji materiały i surowce oraz ilość zwierząt według gatunków z podziałem na grupy.
Spis z natury powinien obejmować również towary stanowiące własność podatnika, znajdujące się w dniu sporządzenia spisu poza zakładem podatnika, a także towary obce znajdujące się w zakładzie podatnika. Towary obce nie podlegają wycenie; wystarczające jest ilościowe ich ujęcie w spisie towarów z podaniem, czyją stanowią własność.

czwartek, 17 czerwca 2010

VAT

Podatek od towarów i usług zwany jest także podatkiem od wartości dodanej ( z ang. Value Added Tax, w skrócie VAT). Podstawowe stawki:
  • stawka podstawowa 22% (dla większości towarów i usług),
  • stawka obniżona 7%,5%, 3%, 0%,
  • grupa towarów i usług zwolniona z podatku VAT.
Są dwa rodzaje podatku VAT:
  • naliczony,
  • należny.
VAT naliczony (przez dostawców) to podatek, który przedsiębiorca płaci ponosząc koszty: kupując materiały, opłacając rachunki itd. VAT należny (Urzędowi Skarbowemu) to podatek, który obliczany jest w odniesieniu do przychodów ze sprzedaży. Metodologia obliczania podatku VAT wymaga od podatnika prowadzenia rejestru zakupów i sprzedaży. Na ich podstawie zlicza się łączny podatek VAT naliczony oraz VAT należny. Do Urzędu Skarbowego przedsiębiorca wpłaca różnicę pomiędzy obiema kwotami. Jeżeli podatek VAT naliczony jest wyższy od podatku VAT należnego, wówczas Urząd Skarbowy powinien zwrócić przedsiębiorcy różnicę pomiędzy obiema kwotami.
Przykład 1
Firma X w styczniu zarejestrowała następujące sumy dotyczące VAT:
VAT należny – 15 000 zł
VAT naliczony – 12 000 zł
Jaką kwotę firma musi wpłacić do Urzędu Skarbowego?
Podatek VAT = 15 000 – 12 000 = 3 000 zł
Przykład 2. Stawka 0% np. eksporter.
Kalkulacja podatku VAT będzie wyglądała następująco:
Cena zakupu netto = 200 zł
VAT naliczony = 44 zł
Marża = 50 zł
Cena sprzedaży netto = 250
VAT należny = 0 zł, (250 zł * 0%VAT = 0 zł)
Cena sprzedaży brutto = 250 zł
Podatek VAT = - 44 zł
Ten przedsiębiorca nie wpłaci pieniędzy do US, ale je otrzyma. W tym przypadku mamy do czynienia ze zwrotem podatku VAT.
Przykład 3. Stawka ZW np usługi edukacyjne
Cena zakupu netto = 200 zł
VAT naliczony = 44 zł
Marża = 500 zł
Cena sprzedaży netto/brutto = 700 zł
VAT należny = 0 zł,
Podatek VAT = - 44 zł
W tym przypadku mamy do czynienia z nadpłatą podatku VAT.

Czy wyposażenie zakupione za pieniądze z PUP można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu?

Definicja kosztów uzyskania przychodów została podana w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z nim, do kosztów tych zalicza się wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
Należy pamiętać, że nabyte lub wytworzone składniki majątku o wartości początkowej przekraczającej 3500 zł, podatnik zaliczka do środków trwałych (lub wartości niematerialnych i prawnych) poprzez ich ujęcie w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, a następnie amortyzuje wybraną przez siebie metodą. Z kolei wytworzone lub nabyte składniki majątku o wartości do 3500 zł podatnik może albo odnieść w ciężar kosztów w miesiącu oddania ich do użytkowania, albo ująć w ewidencji środków trwałych i zamortyzować jednorazowo w miesiącu oddania ich do użytkowania lub miesiącu następnym lub też ująć w ewidencji środków trwałych i amortyzować zgodnie z ogólnymi zasadami amortyzacji (czyli tak jak składniki majątku o wartości powyżej 3 500 zł).
Wybór metody ma istotny wpływ na koszty w sytuacji, gdy dany składnik majątku został zakupiony ze środków z urzędu pracy otrzymanych na podjęcie działalności gospodarczej. Dlaczego?
Art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Tym samym odpisy amortyzacyjne od zakupionych środków trwałych sfinansowanych przez urząd pracy nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.
Inaczej jednak jest w przypadku tych składników majątku, których wartość początkowa nie przekracza 3500 zł i których podatnik nie zaliczył do środków trwałych, a uznał za koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. Przepisy art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyłączają bowiem z kosztów podatkowych tak sfinansowanych wydatków. Wydatki poniesione na zakup składników majątku nie zaliczonych do środków trwałych a więc stanowiących wyposażenie, oraz na remont siedziby firmy, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tej działalności. Na tej podstawie może pan zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów.

poniedziałek, 14 czerwca 2010

Kwota zmniejszająca podatek oraz dochód niepowodujacy obowiązku zapłaty podatku w 2009 i 2010 r.


Kwota zmniejszająca podatek

Miesięczna

46 zł 33 gr.

Roczna

556 zł 02 gr.

Roczny dochód niepowodujący obowiązku zapłaty podatku

3 091 zł
W sytuacji, gdy osiągasz przychody także z umowy o dzieło powinieneś płatnika (zleceniodawcę) w styczniu powiadomić, żeby nie pomniejszał zaliczek. Będziesz to robił sam począwszy od miesiąca, w którym Twój dochód przekroczy kwotę wolną od podatku. Unikniesz tym samym korekt wynikających z dwukrotnego odliczania kwoty wolnej.

Vatowcy, którym należy się zwrot VAT

Art. 76. § 1. Nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, z zastrzeżeniem § 2.
Zaliczenie kwoty zwrotu podatku VAT na poczet zaliczki np. na podatek dochodowy od osób fizycznych nastąpić może dopiero w dacie fizycznego wpływu wniosku o dokonanie takiego zaliczenia do siedziby organu podatkowego.
Problem terminu. Na mocy art. 76 § 1 omawianej ustawy, nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a, oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, z zastrzeżeniem § 2. Zaliczenie nadpłaty na poczet zaległości podatkowych następuje z dniem:
1. powstania nadpłaty - w przypadkach, o których mowa w art. 73 § 1 pkt 1-3 i 5 oraz § 2;
2. złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty (art. 76a § 2).
Podsumowując, nadanie w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego lub placówce konsularnej w ostatnim dniu terminu do uiszczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych należnej za określony miesiąc deklaracji VAT-7, wykazującej zwrot podatku wraz z wnioskiem o jego zaliczenie na poczet zobowiązania z tytułu tej zaliczki nie skutkuje zachowaniem terminu do jej zapłaty. O zachowaniu tego terminu można by jednak mówić w sytuacji, gdyby ww. pisma zostały złożone w siedzibie organu podatkowego najpóźniej w ostatnim dniu terminu do zapłaty zaliczki.(…)”. Jeśli dotyczy to rozliczenia tego samego miesiąca, deklaracja VAT-7 powinna być złożona 20-go, a nie klasycznie 25-go!
Źródło: http://sip.mf.gov.pl/sip/index.php?rodzaj=2

Jakie warunki muszę spełnić otwierając przedszkole?

Przedszkole niepubliczne jest formą organizacyjną wychowania przedszkolnego.Ta forma edukacji może być założona m. innymi przez osobę fizyczną którą jest każdy dorosły obywatel, nie musi mieć sam wykształcenia pedagogicznego, ale wtedy musi zatrudniać nauczyciela posiadającego kwalifikacje do pracy w przedszkolu.
Osoba fizyczna musi uzyskać zezwolenie gminy właściwej ze względu na miejsce prowadzenia przedszkola.Zezwolenie wydawane jest z odpowiednim zastosowaniem przepisów art.58 ust.3-7 art.59 i 60 ustawy o systemie oświaty. Do wniosku o wydanie zezwolenia dołącza się projekt organizacji wychowania przedszkolnego,którego wytyczne określa Rozporządzenie MEN z dnia 10.01.2008 roku Dz. U. Nr 7, poz. 38.( dot. Czasu pracy przedszkola). Wniosek powinien zawierać:
  • dane osoby fizycznej, miejsce zamieszkania.
  • określenie rodzaju formy wychowania przedszkolnego.
  • wskazanie miejsca przedszkola i datę rozpoczęcia, informację o warunkach lokalowych.
  • dane dotyczące kwalifikacji pracowników pedagogicznych.
  • opinię komendanta inspektora straży pożarnej.
  • opinię powiatowego inspektora sanitarnego dotyczącą stanu sanitarnego obiektu.
Gmina dokonuje wpisu do ewidencji w ciągu 30 dni od daty zgłoszenia oraz wydaje odpowiednie zaświadczenie. Kopię tego zaświadczenia przesyła do właściwego kuratora oświaty i organu podatkowego.
Zaświadczenie taki musi określać:
  • nazwę organu który dokonał wpisu do ewidencji
  • datę i numer wpisu
  • nazwę, rodzaj formy wychowania przedszkolnego
  • osobę fizyczną
  • adres prowadzonego przedszkola
Zgłoszenie do ewidencji wraz z przewidywaną liczbą dzieci najlepiej przekazać do 30.09 roku poprzedzającego rok rozpoczęcia działalności ponieważ daje to gwarancję uzyskania dotacji z budżetu gminy.

Metoda zysku docelowego

1. Problem
Metoda pozwala ustalić docelową stopę z zainwestowanego kapitału (ROI).
2. Przykład
Załóżmy, że producent sera zainwestował w biznes 1 000 000 zł i zamierza ustalić cenę tak, by dała mu 20% ROI, czyli 200 000 zł. Cenę pozwalającą uzyskać zysk docelowy oblicza się następująco:
Cena = 16 zł + (0,2*1000000/ 50 000) = 20 zł
A co się stanie jak produkcja nie osiągnie 50 000 szt.? Producent musi przygotować wykres progu rentowności ze wzoru:
3. Wady metody
Producent liczy, że rynek kupi 50 tyś sztuk po 20 zł, dzięki czemu na inwestycji w wys. 1000 000 zł zarobi 200 000 zł, wiele jednak zależy od elastyczności cenowej i cen konkurencji. Niestety metoda ta pomija te czynniki. Producent powinien rozważyć różne ceny, oszacować prawdopodobieństwo wpływu wielkości sprzedaży i zysku. Będzie się starał sie obniżyć koszty stałe i zmienne, aby spadła wielkość sprzedaży pozwalająca uzyskać próg rentowności.
4. Zalety metody
Metoda pozwala ocenić próg rentowności. Przykład wykresu: link- slajd 21

środa, 9 czerwca 2010

Wirus atakuje strony

Serwer Akademii został zaatakowany przez złośliwe oprogramowanie.

Problem jest bardzo szeroki i dotyczy wielu witryn internetowych, niezależnie od serwerów, na których są one umieszczone. O sprawie pisało m.in. CERT Polska analizując przypadek znanego serwisu Pajacyk.pl w artykule: http://www.cert.pl/news/1571.

Organizacja konta Adwords pod kątem najwyższej skuteczności

Warto pamiętać, że największy wpływ na skuteczność konta ma jego odpowiednia organizacja.

Dobrze zorganizowane konto powinno zawierać osobne kampanie dla poszczególnych linii produktów, ogólnych zakresów tematycznych i typów oferowanych usług. Najlepiej, jeśli organizacja konta AdWords odzwierciedla strukturę serwisu. W przypadku oferty zawierającej wiele produktów lub usług warto utworzyć oddzielne kampanie dla poszczególnych produktów/usług.

Następnie w ramach tych kampanii należy utworzyć grupy reklam o wąskiej tematyce, skupiające się na określonym produkcie, usłudze lub zakresie tematycznym. Należy utworzyć listy słów kluczowych bezpośrednio powiązanych z odpowiadającym im tekstem reklamy oraz reklamy prowadzące bezpośrednio do strony danego produktu na stronie WWW.

Przyjrzyjmy się przykładowi sprzedawcy mebli. Tworzy on po jednej kampanii dla oferowanych rodzin produktów, czyli np. oddzielną dla mebli sypialnianych, oddzielną dla mebli salonowych itd. Następnie dzieli je na grupy reklam dla poszczególnych produktów, a więc w kampanii mebli sypialnianych są to łóżka, szafy, szafki nocne itd. Dzięki temu, kiedy klient wyszuka słowo „łóżka”, w wynikach wyszukiwania zostanie wyświetlona reklama bezpośrednio związana z ofertą łóżek (zamiast ogólnego tekstu reklamy dotyczącego sklepu meblowego). Zwiększa to prawdopodobieństwo kliknięcia takiej reklamy. Reklama może prowadzić bezpośrednio do strony z łóżkami (a nie do strony głównej), co z kolei zwiększa prawdopodobieństwo dokonania zakupu.

wtorek, 8 czerwca 2010

KŚT (Klasyfikacja Środków Trwałych)

Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych.
Za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Jedynie w nielicznych przypadkach dopuszcza się w ewidencji przyjęcie za pojedynczych obiekt, tzw. obiekt zbiorczy, którym może być np. zespół przewodów rurociągowych lub zespół latarni jednego typu użytkowanych na terenie zakładu, ulicy, osiedla, zespoły komputerowe itp. Klasyfikacja do pobrania w sekcji: linki

PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)

Poprawna klasyfikacja PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) jest podatnikowi niezbędna w szczególności do:
  • ustalenia prawidłowej stawki podatku VAT na oferowane towary lub usługi, w szczególności prawidłowej stawki preferencyjnej lub zwolnienia z VAT;
  • potwierdzenia zwolnienia z obowiązku stosowania kasy fiskalnej;
  • ustalenia zwolnienia z obowiązku rejestracji dla celów VAT;
  • ustalenia prawidłowej stawki akcyzy;
  • dla potwierdzenia niepodlegania niektórych dochodów opodatkowaniu podatkiem dochodowym PIT;
  • ustalenia stawek amortyzacji niektórych środków trwałych;
  • potwierdzenia niektórych zwolnień w podatku dochodowym;
  • ustalenia prawidłowej stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (ryczałtowcy).
Klasyfikacja do pobrania w sekcji: linki

piątek, 4 czerwca 2010

Podstawowe zasady zachowania czyli Netykieta cześć 5.

Chamstwo w internecie: polecam wpis Marty

Chronienie prywatności w sieci: polecam wpis Marty