Można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od tej części wartości wydatkowanej na zakup, która nie została zwrócona przedsiębiorstwu w postaci dotacji. Nie stanowią bowiem kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od części, która została podatnikowi zwrócona w jakiejkolwiek formie.
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą ksiegi. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą ksiegi. Pokaż wszystkie posty
środa, 19 maja 2010
wtorek, 18 maja 2010
Środek trwały
Środek trwały to składnik rzeczowych aktywów przedsiębiorstwa, wyróżniający się następującymi cechami: długim czasem użytkowania (powyżej 1 roku), postacią rzeczową (w przeciwieństwie do wartości niematerialnych i prawnych), jest zdatny do użytku (nie uznaje się za środki trwałe poszczególnych, oddzielnie zakupionych obiektów, składających się np. na komputer, czyli jednostki centralnej, monitora, klawiatury, lecz dopiero ich zespół przyjęty do użytkowania jako kompletny obiekt) i używany na potrzeby przedsiębiorstwa (jeżeli firma zajmuje się sprzedażą produktów lub towarów, a kupiła nieruchomość np. budynek, którego pomieszczenia ma zamiar wynajmować, wtedy taki budynek będzie traktowany jako inwestycja a nie jak środek trwały).
Podejście prawa podatkowego do środków trwałych różni się od podejścia w ustawie o rachunkowości. Jedną z różnic, jakie występują w tym zakresie, jest inna klasyfikacja niektórych składników majątku do tej grupy aktywów. Przykładem może tu być prawo wieczystego użytkowania gruntu, które zgodnie z przepisami bilansowymi stanowi środek trwały i podlega amortyzacji. Natomiast według ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych klasyfikuje się jako wartość niematerialną, która nie podlega amortyzacji.
Wartość 3500 zł wynika wprost z ustawy o podatku dochodowym Art 16d. punkt 1Środkami trwałymi są w szczególności: nieruchomości, np. budynki, grunty (grunty wprowadza się do ewidencji środków trwałych, chociaż nie podlegają amortyzacji), lokale spółdzielcze będące odrębną własnością, własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, maszyny i urządzenia, środki transportu, inwentarz żywy.
Podejście prawa podatkowego do środków trwałych różni się od podejścia w ustawie o rachunkowości. Jedną z różnic, jakie występują w tym zakresie, jest inna klasyfikacja niektórych składników majątku do tej grupy aktywów. Przykładem może tu być prawo wieczystego użytkowania gruntu, które zgodnie z przepisami bilansowymi stanowi środek trwały i podlega amortyzacji. Natomiast według ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych klasyfikuje się jako wartość niematerialną, która nie podlega amortyzacji.
Amortyzacja wartości niematerialnych i prawnych
Amortyzacji podlegają nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania: spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, licencje (na programy komputerowe: z każdym oprogramowaniem związana jest licencja albo umowa przenosząca prawa autorskie. Przepisy nie dają możliwości zaliczenia do wartości niematerialnych i prawnych programów komputerowych stworzonych przez podatnika we własnym zakresie.), prawa do: wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych, wzorów zdobniczych, wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how) - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.
Stawki:
Podatnik nabył licencję za 1500 zł. Postanowił zaliczyć tę licencję do wartości niematerialnych i prawnych. Licencję wpisał w związku z tym do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Z uwagi na to, że wartość licencji jest niższa niż 3,5 tys. zł, podatnik postanowił dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w miesiącu oddania licencji do używania (czerwiec 2009 r.). Dokonany w ten sposób odpis amortyzacyjny zaliczył do kosztów uzyskania przychodów.
Przykład: System komputerowy bez amortyzacji
Podatnik kupił wraz z zestawem komputerowym licencję na użytkowanie wraz z tym zestawem systemu operacyjnego. Cena nabycia licencji wyniosła 1,5 tys. zł. Podatnik zdecydował, że w związku z tym, że wartość nabytej licencji nie przekracza 3,5 tys. zł, nie będzie zaliczał jej do wartości niematerialnych i prawnych. W konsekwencji podatnik zaliczył jednorazowo 1,5 tys. zł do kosztów uzyskania przychodów. Licencja została oddana do używania w czerwcu 2009 r. W związku z tym podatnik zaliczył ten wydatek do kosztów czerwca
Stawki:
- 24 miesiące - licencje (sublicencje) na programy komputerowe oraz prawa autorskie,
- 24 miesiące - licencje na wyświetlanie filmów oraz na emisję programów radiowych i telewizyjnych,
- 12 miesięcy - poniesione koszty zakończonych prac rozwojowych,
- 60 miesięcy - pozostałe wartości niematerialne i prawne.
Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, w tym m.in. licencji, których wartość początkowa nie przekracza 3,5 tys. zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. W takim przypadku program komputerowy traktowany jest, jakby nie był wartością niematerialną i prawną. Jednak trzeba podkreślić, że podatnik, mimo że wartość programu komputerowego nie przekracza 3,5 tys. zł, może go amortyzować jak wartość niematerialną i prawną.Przykład: System komputerowy o wartości 1,5 tys. zł z amortyzacją
Podatnik nabył licencję za 1500 zł. Postanowił zaliczyć tę licencję do wartości niematerialnych i prawnych. Licencję wpisał w związku z tym do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Z uwagi na to, że wartość licencji jest niższa niż 3,5 tys. zł, podatnik postanowił dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w miesiącu oddania licencji do używania (czerwiec 2009 r.). Dokonany w ten sposób odpis amortyzacyjny zaliczył do kosztów uzyskania przychodów.
Przykład: System komputerowy bez amortyzacji
Podatnik kupił wraz z zestawem komputerowym licencję na użytkowanie wraz z tym zestawem systemu operacyjnego. Cena nabycia licencji wyniosła 1,5 tys. zł. Podatnik zdecydował, że w związku z tym, że wartość nabytej licencji nie przekracza 3,5 tys. zł, nie będzie zaliczał jej do wartości niematerialnych i prawnych. W konsekwencji podatnik zaliczył jednorazowo 1,5 tys. zł do kosztów uzyskania przychodów. Licencja została oddana do używania w czerwcu 2009 r. W związku z tym podatnik zaliczył ten wydatek do kosztów czerwca
Amortyzacja środków trwałych
Amortyzacja to zmniejszenie lub utrata wartości środka trwałego na skutek jego zużycia (ekonomicznego i fizycznego) w wyniku normalnego używania. W bilansie, amortyzacja jest kosztem niepieniężnym (to znaczy nie pociąga za sobą wydatków: istotą amortyzacji jest rozłożenie w czasie jednorazowego wydatku poniesionego na zakup środka trwałego). Z pomocą amortyzacji nakłady na zakup czy wytworzenie środka trwałego są stopniowo zaliczane w koszty poszczególnych okresów. Stosuje się różne metody amortyzacji:
- metoda liniowa (równomierna) - amortyzowanie co miesiąc takiego samego odsetka wartości środka trwałego (np. jeśli okres amortyzacji środka trwałego obejmuje 5 lat, czyli 60 miesięcy, to co miesiąc będzie odpisywana w koszty 1/60 część wartości tego środka trwałego). Oparta jest na założeniu, że zużycie środka trwałego i utrata jego wartości jest taka sama w każdym okresie.
- A_{r}= over {POE}}
gdzie A_{r} - amortyzacja rocznaCN - cena nabyciaW_{P} - wartość pozostałościPOE - przewidywany okres eksploatacji - metoda degresywna (stawka malejąca) - to metoda przyspieszona, z zastosowaniem odpowiedniego współczynnika podwyższającego, wykorzystywana w szczególnych przypadkach. Oparta jest na założeniu, że zużycie środka trwałego a zwłaszcza zmniejszenie jego wartości następuje w początkowym okresie jego używania szybciej niż w następnych okresach.
- D_{n}={LPLE over sum {LE}}
gdzie LPLE - liczba pozostałych lat eksploatacjiLE - lata eksploatacji - metoda progresywna (stawka rosnąca) - to metoda przyspieszona, z zastosowaniem odpowiedniego współczynnika podwyższającego, wykorzystywana w szczególnych przypadkach. Oparta jest na założeniu, że wraz z upływem czasu zużycie środka trwałego i utrata jego wartości następuje coraz szybciej.
Dla środków trwałych o wartości równej lub niższej niż 3.500 zł mogą być stosowane stawki z wykazu lub też można dokonać odpisu amortyzacyjnego jednorazowo – odpisując 100 % wartości początkowej w miesiącu wydania tych środków trwałych do używania lub następnym.Jeżeli składnik o wartości przekraczającej 3.500 zł nie został zaliczony do środków trwałych z uwagi na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok, to:
- należy ten składnik (w pierwszym miesiącu po upływie roku) zaliczyć do środków trwałych,
- zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o różnicę między wartością początkową a kwotą amortyzacji obliczoną według stawki z wykazu.
poniedziałek, 17 maja 2010
Zestawienie zysków i strat
Rachunek wyników, inaczej rachunek (zestawienie) zysków i strat - element sprawozdania finansowego jednostki. Informuje jaka jest efektywność poszczególnych rodzajów działalności oraz jaki jest ogólny wynik przedsiębiorstwa. Rachunek zysków i strat ukazuje zdolność firmy do generowania zysków i samofinansowania, prezentuje strumienie pieniężne.
Usługi obce
Usługi obce to roboty i usługi wykonane przez inne jednostki, usługi transportowe, usługi remontowe będące kosztami wykonywanych przez inne jednostki gospodarcze remontów, napraw i konserwacji środków trwałych. Inne usługi obce np. poczty, łączności, bankowe.
Towary, materiały
Towarem są dobra materialne zakupione i przeznaczone do sprzedaży bez ich przetwarzania. Jeśli przedsiębiorstwo zakupuje dobro z zamiarem jego przetworzenia, dobro to będzie określane mianem materiałów, a po przetworzeniu będzie określane jako produkt (wyrób gotowy). To samo dobro może być więc przez jedno przedsiębiorstwo określane mianem towaru a przez inne nie. Takim przykładem mogą być owoce, które dla hurtownika będą towarem, gdyż skupuje je on i odsprzedaje bez ich przetwarzania. Dla wytwórni dżemu będą one natomiast materiałem, z którego następnie powstanie wyrób gotowy (produkt) w postaci słoika dżemu.
Należności
Należności są to wszystkie aktywa, które należą nam się od podmiotów zewnętrznych w związku ze zdarzeniami zainstniałymi w przeszłości. Najpowszechniejszym przykładem takiego zdarzenia będzie sprzedaż, gdzie wysłaliśmy towar do klienta i wystawiliśmy mu fakturę z terminem zapłaty za 30 dni. Jest to technika bardzo często spotykana we współczesnym biznesie. Sprzedaż została dokonana, natomiast klient zapłaci dopiero po pewnym czasie, powstaje więc należność od klienta, którą wykazujemy w aktywach.
Środki pieniężne
Banknoty i monety oraz rozrachunkowe jednostki pieniężne krajowe i zagraniczne, tak w gotówce, jak i na rachunkach bankowych lub w formie lokaty pieniężnej, czeki i weksle obce płatne w ciągu trzech miesięcy od daty ich wystawienia oraz metale szlachetne, jeżeli nie są zaliczane do rzeczowych składników majątku obrotowego.
Koszty
Wyrażone pieniężnie zużycie własnych czynników produkcji, usług obcych, pracy ludzkiej w jednostce gospodarczej w oznaczonym czasie.