Każdego dnia angażujemy się w spontaniczne przemawiania. W rozmowie w windzie – improwizujesz, zapytany o opinię lub podsumowanie zadania w pracy – improwizujesz. Ta część programu w klubie Toastmasters doskonali umiejętność tworzenia improwizowanej odpowiedzi, która jest sensowna, przekonująca i angażująca.
Podręcznik Toastmasters z 1936 r. określa typowy sens „gorących pytań”. W instrukcji czytamy: „służy nieformalnej dyskusji, w której każdy członek powinien uczestniczyć, z wyjątkiem tych, którzy zostali wyznaczeni jako mówcy w regularnym programie. Celem jest postawienie każdego członka 'na nogi'”.
To improwizowane przemówienia, których celem jest pomoc członkom Toastmasters w samodzielnym myśleniu i wypowiadaniu się na dany temat jednej do dwóch minut. Daje również możliwość przemawiania tym, którzy nie są zaprogramowani do pełnienia innych ról w agendzie.
.jpg)
0 komentarzy:
Prześlij komentarz