Ignaz Semmelweis: ojciec higieny rąk (1818-1865), węgierski lekarz, jest często nazywany „zbawcą matek”. Jego wkład w medycynę opartą na dowodach jest nieoceniony:
- Zaobserwował wysoką śmiertelność matek z powodu gorączki połogowej na oddziałach położniczych.
- Wprowadził obowiązkowe mycie rąk roztworem chlorowanego wapna dla lekarzy przed badaniem pacjentek.
- Udowodnił, że ta prosta praktyka znacząco zmniejszyła śmiertelność matek.
- Jego odkrycie było jednym z pierwszych przykładów zastosowania metody naukowej w praktyce medycznej.
Florence Nightingale: pionierka statystyki medycznej (1820-1910), znana jako „Dama z lampą”, była brytyjską pielęgniarką i statystykiem:
- Wykorzystała statystyki i innowacyjne wykresy do analizy śmiertelności żołnierzy podczas wojny krymskiej.
- Jej analizy wykazały, że więcej żołnierzy umierało z powodu złych warunków sanitarnych niż z powodu ran bojowych.
- jej praca doprowadziła do znacznej poprawy warunków w szpitalach wojskowych.
- Nightingale była pionierką w wykorzystaniu danych do podejmowania decyzji w opiece zdrowotnej.
Archibald Cochrane: ojciec medycyny opartej na dowodach (1909-1988) był szkockim lekarzem i epidemiologiem:
- Promował wykorzystanie randomizowanych badań kontrolowanych w medycynie.
- Argumentował, że ograniczone zasoby w służbie zdrowia powinny być wykorzystywane do zapewnienia opieki, której skuteczność została naukowo udowodniona.
- Jego praca położyła podwaliny pod ruch medycyny opartej na dowodach (evidence-based medicine).
- Cochrane Collaboration, międzynarodowa organizacja non-profit zajmująca się systematycznymi przeglądami badań medycznych, została nazwana na jego cześć.
- Rozwinął koncepcję statystycznej kontroli jakości w przemyśle.
- Wprowadził cykl PDCA (Plan-Do-Check-Act), znany również jako Cykl Deminga, który jest fundamentalnym narzędziem w zarządzaniu jakością i ciągłym doskonaleniu.
- Jego metody, choć początkowo stosowane w przemyśle, miały duży wpływ na rozwój zarządzania opartego na dowodach w różnych dziedzinach.
- Deming podkreślał znaczenie danych i analizy statystycznej w podejmowaniu decyzji biznesowych.
Starożytne korzenie zarządzania opartego na dowodach
Chociaż termin „zarządzanie oparte na dowodach” jest stosunkowo nowy, jego korzenie sięgają starożytności. Oto kilka przykładów:- Imhotep (ok. 2650 p.n.e.): Egipski architekt, lekarz i doradca faraona. Uważany jest za pierwszego lekarza w historii, który podchodził do medycyny w sposób naukowy:
- Prowadził systematyczne obserwacje pacjentów i zapisywał metody leczenia.
- Jego podejście do medycyny opierało się na obserwacji i logicznym rozumowaniu, a nie na magii czy przesądach.
- Sun Tzu (ok. 544-496 p.n.e.): Chiński strateg wojskowy, autor „Sztuki wojny”:
- Podkreślał znaczenie zbierania informacji i analizy przed podjęciem decyzji strategicznych.
- Jego podejście do strategii wojskowej można uznać za prekursorskie wobec współczesnego zarządzania opartego na dowodach.
- Hipokrates (ok. 460-370 p.n.e.): Grecki lekarz, uważany za „ojca medycyny”:
- Wprowadził systematyczne podejście do diagnozy i leczenia chorób.
- Kładł nacisk na obserwację i dokumentację objawów pacjenta.
- Jego przysięga Hipokratesa podkreśla etyczne podejście do praktyki medycznej.
- Arystoteles (384-322 p.n.e.): Grecki filozof i naukowiec:
- Rozwinął metodę naukową opartą na obserwacji i logicznym rozumowaniu.
- Jego prace na temat logiki i metody naukowej miały ogromny wpływ na rozwój myślenia opartego na dowodach.
0 komentarzy:
Prześlij komentarz