Model kluczowych kompetencji G. Hamela i C.K. Prahalada (1990) koncentruje się na połączeniu konkretnej, opartej na współpracy, zintegrowanej i stosowanej wiedzy, umiejętności i nastawienia. Model, który nie powinien skupiać się na walce z konkurencją, ale na tworzeniu nowej przestrzeni konkurencyjnej, zawiera cztery podstawowe kompetencje:
- Zasoby: źródła rozwoju i nabywania umiejętności i technologii
- Zdolności: możliwości budowania podstawowych kompetencji
- Przewaga konkurencyjna: wyzwanie polegające na zdobyciu i rozwinięciu jak największego udziału w rynku podstawowych produktów
- Strategia: strategia rozwoju jak największego udziału w rynku produktów gotowych
Określenie podstawowej kompetencji pozwala organizacji na bezpieczne i mądre outsourcing działań niezwiązanych z podstawową działalnością. Stwarza również warunki do współpracy zarówno wewnątrz organizacji, jak i poza nią. Innymi słowy: „Rób to, co robisz najlepiej, a resztę zlecaj na zewnątrz!”
Idea kluczowych kompetencji Prahalada i Hamela wzmocniła zarówno insourcing poprzez identyfikację krytycznych funkcji wewnętrznych, jak i outsourcing poprzez identyfikację funkcji odpowiednich do outsourcingu.
.jpg)
0 komentarzy:
Prześlij komentarz