Szkoła identyfikowania okazji

 

Według R. Krupskiego (2009) strategia w języku okazji to „długofalowy plan organizacji zawierający m.in.: ustalenia, jakiego rodzaju zdarzenia w otoczeniu i wnętrzu przedsiębiorstwa, będą identyfikowane jako okazje, zamiary w zakresie kształtowania redundancji zasobów własnych i systemu dostępności do zasobów obcych, które umożliwią wykorzystanie okazji oraz rozwiązania    w zakresie „organizacji w ruchu”, tj. systemy procedur na różne okazje, generowanie pomysłów itp..”. 

Budowa strategii bez celów jako strategia to zdefiniowane (ex ante) okazje, które trzeba wykorzystać, oraz zdefiniowane redundancje zasobów i kompetencji, które trzeba tworzyć ze względu na szanse i zagrożenia.

Koncepcja poziomu strategicznego R.Krupskiego obejmuje dwa elementy:

• planowane nadmiaru zasobów (głównie niematerialnych), warunkujących wykorzystanie okazji,
• filtr okazji umożliwiający interpretację różnych zjawisk w otoczeniu organizacji właśnie w kategoriach okazji, będący swoistą mapą poznawczą menedżerów.

Tematyka: szkoła identyfikowania okazji, szkoły